De Apenheul in Apeldoorn is één van de leukste plekken om aapjes te bekijken in een nagebootste natuurlijke habitat. Een leuk uitje voor het gezin of voor een eerste date!
Een ringstaartmaki zit met zijn armen wijd van de zon te genieten. De aapjes lijken zich er niets van aan te trekken dat hier ook mensen rondlopen. “Dit is hun domein” vertelt Marlous van de Apenheul in Apeldoorn, “eigenlijk zijn wíj hier te gast.”
Iets verderop springt een doodshoofdaapje in het looprek van een oude man: Even kijken of er nog iets te eten is!
Het is hier een drukte van belang met al die aapjes die hun eigen gang gaan. Ik kan er wel uren naar kijken en hoe langer ik kijk, hoe meer ik zie hoezeer de aapjes zich net zoals mensen gedragen (of andersom!).
Ik mag helpen met het voeren van de rode vari’s en de zwartwitte vari’s. Ze worden halfapen genoemd, maar het zijn stiekem gewoon hele apen. Er zijn ook roodbuikmaki’s bij. Die zijn iets kleiner en hebben, zoals de naam al zegt, een rode buik.
Overal in het park lopen en slingeren apen vrij rond. De apen die hier tegenwoordig wonen komen niet meer uit de natuur, maar worden geboren door internationale fokprogramma’s. Apen die in dierentuinen zijn geboren, kunnen niet naar de natuur omdat zij simpelweg niet weten hoe ze moeten overleven. In het park zijn veel klimrekken, doeken en andere spannende en uitdagende dingen om de apen bezig te houden. Verder is de omgeving zo natuurlijk mogelijk, zodat ze zich hier thuis voelen.
“We hebben een keer geprobeerd om de langoeren bij de orang oetans te zetten,” vertelt Renée “maar dat ging niet goed. De langoeren hebben namelijk lange staarten en de orang oetans vinden het leuk om daaraan te trekken.” Ik moet lachen. Het zijn ook nèt mensen!
We zien leeuwenstaartmakaken (goed scrabble-woord!), berberapen (die ook op de rots van Gibraltar zitten), gorilla’s en meerkatten. De laatste twee worden gevoerd zodra wij aankomen. Er zijn ook een paar jonge gorilla’s bij. Zodra de één nèt lekker zit, wordt hij omver getrokken door de ander en dan liggen ze weer met elkaar te stoeien. Leider Jambo zit in het midden en overziet alles kalm, maar zodra het eten op tafel komt, is hij haantje de voorste en krijgt de rest bijna niets! Daar heeft de verzorger wel een trucje voor: Hij lokt Jambo weg met een appel en geeft daarna de rest te eten.
Ik loop weer langs de ringstaartmaki’s. Ze hebben lang genoeg in de zon gezeten en lopen een rondje door de omgeving. Door de zon zijn hun geurklieren aan het werk gezet en die geur gaan ze nu zoveel mogelijk verspreiden, alsof ze daarmee willen zeggen: Dit is òns territorium, en jullie zijn hier te gast!
Dit artikel werd geschreven op dag 94 van mijn fietstocht: 5000km fietsen door de Gelderse Streken.
Mirre
Laatste berichten van Mirre (toon alles)
- De Marker Wadden: Gloednieuw natuurparadijs - 5 juni 2023
- De kleurenpracht van Rododendronvallei Gooilust - 24 mei 2023
- Bloesempark in het Amsterdamse bos - 30 maart 2023
11 Comments
Tot vanavond dan!
Ach wat een leuke foto Mirre! En wat zit die maki er geweldig grandioos bij. Heel, heel leuk!
wat lief zo met julie beitjes
Die middelste
Haha ^_^
Mirre wat heb je er weer een hoop werk van gemaakt prachtige foto’s en een video met mooie achtergrond muziek geen last van de mist gehad vanmorgen ?voor wat betreft de leukste aap ik heb gisterenavond een snotaap gezien die vond ik wel leuk
mooi gedaan mirre en hoe was de wijn aan het eind van dit dagje
Leuke foto!!!
Super!!!
Ringstaartjes vonden wij erg leuk! En thuis een brutale aap.
Leuk dat je langs geweest bent Mirre! Succes met de laatste kilometers!