Nachtsafari in Burgers’ Zoo, Arnhem

Het is avond. Bij de ingang van Burgers’ Zoo verzamelt zich een klein groepje van tien mensen die onder leiding van biologe Constance de jungle in mogen. We stappen door de muur van warmte heen naar binnen en hebben onze nachtkijkers niet nodig om de Antilliaanse fluitkikkers op te merken. Wat een lawaai maken ze!

Nachtsafari in Burgers’ Zoo

Onze eerste uitdaging is een zeekoe. We turen door de nachtkijkers, maar zien niks. Daar heeft Constance nog een trucje voor. We kunnen namelijk op de kijker het infra-rood aan zetten en dan zien we ineens véél méér! Een capibara is al snel gespot en ook de zeekoe komt langzaam langs drijven.

De mensen die vanavond mee zijn, komen regelmatig in Burgers’ Zoo en dat maakt het nou juist zo leuk. ’s Nachts zie je hele andere dingen dan overdag, bijvoorbeeld de aardvarkens die actief zijn. Ze scharrelen de hele tijd rond. Constance vertelt dat ze, net als het feestaardvarken dat op een plein in Arnhem staat, graag op hun rug liggen. Boven ons maken twee vleerhonden luidruchtig ruzie om hun territorium.

Van de jungle gaan we naar de oceaan. Mini-zeesterretjes van een paar millimeter kleven aan het raam vast. “Zodra ze meer dan zes armen hebben, gaan ze zichzelf splitsen.” zegt Constance “Zo worden het er steeds meer!”. Verderop zien we een paar koraalduivels zwemmen, die zich als een soort stofzuigers door de zee heen bewegen. Ze eten namelijk alles.

Bij de haaien brandt licht. Ze blijven 24 uur per dag zwemmen om hun kieuwen te ventileren. Je ziet vissen sowieso niet slapen zoals wij dat doen. Ze blijven altijd – ook in hun rustfase – alert. “Het licht is om de kleine vissen te beschermen.” zegt Constance, “Haaien jagen namelijk met hun neus, maar vissen gebruiken hun ogen om gevaar te detecteren. Zo kunnen ze die haai makkelijker aan zien komen.”
Het is wel duidelijk dat over elk dier is nagedacht; in welk ecosysteem en met welke soorten kunnen ze het beste overleven?

Tot slot lopen we onder een glazen tunnel door terwijl we gigantische pijlstaartroggen over ons heen zien zwemmen. Een magisch gezicht.

In het donker fiets ik terug naar huis, dwars door het Zijpendaalse bos. Het is aardedonker en ik hoor twee uilen naar elkaar roepen. Wat zou zich nog meer schuilhouden in dit donkere woud?

Wil je zelf naar Burgers Zoo?

Kijk voor openingstijden op de website.

Dit artikel werd geschreven op dag 87 van mijn fietstocht: 5000km fietsen door de Gelderse Streken.

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

Mirre

Mirre is journalist, videoproducent en drone piloot. Al fietsend door Nederland verzamelt ze verhalen en beeldmateriaal van toeristische activiteiten en bezienswaardigheden. Op deze website wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Erop klikken en iets bestellen kost jou niets extra, maar de verkoper deelt een deel van de winst met De Nederlandse Toerist, waardoor deze website kan blijven bestaan. Volg jij ons trouwens al op social media?

Laatste berichten van Mirre (toon alles)

• De Marker Wadden: Gloednieuw natuurparadijs - 5 juni 2023
• De kleurenpracht van Rododendronvallei Gooilust - 24 mei 2023
• Bloesempark in het Amsterdamse bos - 30 maart 2023