“Welkom in mijn wereldje.” zegt Ineke. Ze is blind en tijdens de “donkerbeleving” in het MuZIEum zijn wij nu tijdelijk in haar wereld beland. We krijgen een blinddoek voor en een blindegeleidestok mee.
Op bezoek met een blinddoek
“Voor mij is het sinds 18 jaar zo donker als het hier nu voor jullie ook is. Daarvóór heb ik gewoon kunnen zien, kunnen fietsen en kunnen autorijden.” Door een ongelukkig voorval is zij haar zicht verloren, maar ze heeft er inmiddels mee leren leven.
“Kom maar binnen” zegt ze. Het is stikdonker in de kamer. Ineke begeleidt ieder van ons naar een plek in haar pikzwarte woonkamer: De kledingkast, de bank, de keuken… “Voel maar eens wat je tegenkomt”. Ik voel een wokpan, kopjes en een broodrooster (en de radio staat aan maar ik kan de volumeknop helaas niet vinden 😉 ). Het lijkt me maar onhandig. Stel nou dat die wokpan heet was geweest?
Naar ‘buiten’
We maken een wandeling door het park (niet echt natuurlijk, het is gewoon binnen). We lopen over een zebrapad en we gaan naar de supermarkt. We mogen overal aankomen en overal aan ruiken. “Oeh, chips!” roept iemand en een ander heeft diepvries-pizza’s gevonden.
“Buig hier eens voorover en voel maar wat je tegenkomt” zegt Ineke. We voelen allemaal aan het rare ding dat vlak boven de grond hangt en uit buizen lijkt te bestaan. Het duurt een tijdje voordat we doorhebben dat het gewoon een parkbankje is waar we op kunnen gaan zitten!
Confronterend
Na een half uur in het donker rondgelopen te hebben, denk ik bij mezelf: “Ik heb het nu eigenlijk wel weer gezien, doe het licht maar weer aan.” en dat is het meest confronterende moment van de dag. Voor ons gaat straks het licht weer aan, maar voor Ineke zal het altijd zo donker blijven.
“Sinds ik mijn zicht ben verloren ben ik veel meer van dingen gaan genieten.” zegt Ineke. Haar reuk, smaak en gevoel zijn veel sterker geworden. Ineke zet ons allemaal op een barkruk en vraagt wat we willen drinken. Ik drink Fanta en proef de smaak ervan ineens héél goed. Daarna voel ik het via mijn slokdarm in mijn maag verdwijnen. Gelukkig zijn mensen in staat om het verlies van ‘zicht’ op een andere manier te compenseren.
De Ribbelroute door Nijmegen
Ineke vertelt dat we ook nog de donkerbeleving “op vakantie” kunnen doen en in oktober beginnen ze met de Ribbelroute. Dan ga je met een virtual-reality bril daadwerkelijk de stad Nijmegen in. Je krijgt dan virtueel allerlei oogziektes zoals staar en kokervisie, om ook eens te ervaren hoe dat is.
We stappen weer naar buiten en onze ogen moeten wennen aan het licht. Ineke ziet er héél anders uit dan ik me had voorgesteld. Met gemengde gevoelens ga ik naar huis: Ik ben blij dat ik mijn zicht weer terug heb en ik heb respect gekregen voor de manier waarop visueel gehandicapten met onze (toch wel visueel ingestelde) wereld omgaan.
Wil je het MuZIEum bezoeken?
Adres: Ziekerstraat 6B, 6511 LH Nijmegen
Website: https://muzieum.nl/
Meer beleven?
Eén van de mooiste fietsroutes begint hier: De fietsroute van Nijmegen naar Zeddam. Ook kun je fietsen over de Zeven Heuvelen. Zin in een museum? Bezoek het Velorama fietsmuseum of Museum het Valkhof. Bekijk ook de leukste activiteiten in Nijmegen.
Dit artikel werd geschreven op dag 83 van mijn fietstocht: 5000km fietsen door de Gelderse Streken.
Mirre
Laatste berichten van Mirre (toon alles)
- De Turfroute fietsen [231km] - 1 juli 2024
- Fietsroute Vlieland: Uitwaaien op het Wad - 29 mei 2024
- Fietsroute Maarssen langs kastelen [42km] - 20 mei 2024
10 Reacties
Wat confronterend, ook leerzaam. Ben ooit eens in Grave, het blindeninstituut geweest. In de studio waar de ingesproken boeken gemaakt werden. Zoveel respect wat de mensen daar leerden. En hoeveel de kinderen zelfstandig konden. Hoe vrolijk iedereen was.
Ja bijzonder hè?
Mirre wat een belevenis weer vandaag je zit wel in een prachtige streek het Montferland geniet ervan
Dat is een van de mooiste streken van Gelderland! ?
ben het met je eens een beetje heuvelachtig en een prachtige natuur vind ik persoonlijk . maar wat vind ji het mooiste plekje van Gelderland op moment ?
Daar willen mijn man en ik ook nog altijd een keer nasr toe maar komt er helaas niet van. Maar lijkt me wel een mooie en bijzondere ervaring
Wat een bijzondere belevenis.
We mogen dankbaar zijn als we het elke ochtend weer licht zien worden!
Moet je echt eens doen. Heel bijzonder!
heel erg goed om zo in die mensen te verplaatsen. ik ben harstikke trots op je dat dit gedaan heb
Wendy De Pijper