8 Dagen lang ben ik wezen “HofHoppen” door Twente. Het heeft me verbaasd hoeveel er in deze gemeente te doen is en ik kan iedereen aanraden om hier een weekje door te brengen. Wat het meest indruk op mij heeft gemaakt, is de mentaliteit van de mensen. Hier in Twente komt nog het Noaberschap voor, het nabuurschap, waarbij je zorgt voor de buren. In dit blog zal ik je er wat meer over vertellen.
Noaberschap in Twente
Op dag 6 van mijn ontdekkingstocht door Hof van Twente ging ik langs bij Schaapskudde de Borkeld. Schaapherders Jos en Aris vertelden mij hier hoe het de boeren vroeger verging. De boeren werkten dagenlang op het veld om akkers te verbouwen. Om die akkers te bemesten hadden ze mest nodig en die kwam van de schaapskudde. In een boerengemeenschap van zo’n 5 tot 15 boeren werd één iemand aangewezen om die schaapskudde te beheren. De schaapskudde was dus de verbindende factor, want je zorgde met z’n allen voor die schaapherder en voor de kudde.
In die tijd (tot aan ± 1940) waren er nauwelijks sociale voorzieningen in Hof van Twente. Was er iemand ziek, dan moest het werk overgenomen worden. Ging er iemand dood, dan zorgde de hele gemeenschap ervoor dat de rouwende familie al het werk uit handen werd genomen. De buren stelden iedereen in de gemeenschap op de hoogte, zorgden voor de uitvaart en droegen de kist.
Als je wilt weten hoe men vroeger leefde, dan moet je zeker eens een kijkje nemen in Museum Eungs Schöppe of een bezoekje brengen aan Herberg de Pot.
Het huidige Noaberschap in Twente
Op dag 5 ging ik langs bij Harry op Campercamping de Ravenhorst in Diepenheim. Harry is hier drie jaar geleden samen met zijn vrouw Henny komen wonen. Toen ze aan kwamen rijden met de inboedel, mochten ze niet verder rijden vóórdat ze een borrel hadden gedronken met de buren. Daarna hielp iedereen mee en was de verhuiswagen in een kwartiertje tijd uitgeladen! Dàt is nog eens Noaberschap..!
De Campercamping van Harry en Henny.
Het Noaberschap brokkelt af
Sommige mensen waarvan de familie al generaties lang op boerderijen woonden in Twente, trekken weg of komen te overlijden. De boerderijen worden tegenwoordig veelal opgekocht door rijke mensen uit andere delen van ons land of door mensen die een Bed&Breakfast willen beginnen op het platteland. Het boerenland dat bij de betreffende boerderij hoort, is dan niet meer zo van belang en wordt herverdeeld onder de boeren uit naastgelegen boerderijen. Zo worden boerderijen steeds groter en de productie massaler. Meer over de veeteelt kun je lezen in het blog over Wagyu koeien.
Een typisch boerenlandschap in Hof van Twente | Een oude put op de Borkeld.
Noaberschap: toen en nu
Men had het vroeger dus niet makkelijk en het Noaberschap is uit nood geboren, maar de inwoners en toeristen van nu genieten van de gemeenschappelijke sfeer die daardoor is ontstaan. Inwoners van Hof van Twente willen eerst weten wat voor vlees ze in de kuip hebben, maar als men besluit dat je te vertrouwen bent, dan zijn ze hartelijk, open en gastvrij. Ze hebben aandacht en uitgebreid tijd voor jou en voor elkaar. “Al staan we hier vanavond nog,” zei Wilfried van Wagyu-koe, “dan vind ik dat helemaal prima.”
Eénieder die ik spreek, inclusief Herry van Kunstmoment Diepenheim, Jos van Schaapskooi de Borkeld, Marsha van Lekker Leuk en Harry van campercamping de Ravenhorst, wil daarom nooit meer weg uit Hof van Twente.
Twentsch Volkslied
Tot slot is hier het zéér toepasselijke en herkenbare “Twentsch Volkslied”:
Einde van mijn 8 dagen “HofHoppen”
Dat was het! Ik heb 8 dagen lang geHofHopt door Hof van Twente en ik heb enorm veel gezien en beleefd. Wil je alles nog even nalezen? Ga dan naar deze pagina met alle blogs. Hieronder kun je op de plattegrond zien waar ik allemaal geweest ben:
Deze campagne voor Hof van Twente kwam tot stand dankzij een samenwerking met HofMarketing.
Mirre
Laatste berichten van Mirre (toon alles)
- De Turfroute fietsen [231km] - 1 juli 2024
- Fietsroute Vlieland: Uitwaaien op het Wad - 29 mei 2024
- Fietsroute Maarssen langs kastelen [42km] - 20 mei 2024
